Οι στήλες δεν ήταν ποτέ τόσο ωραίες!
Σίγουρα τους γνωρίζετε εάν είστε χρήστης των macOS της Apple, αλλά πιθανότατα δεν τους έχετε δει τόσο πολύ: στήλες Miller. Είναι ένας ορισμός διάταξης για την εμφάνιση άμεσων γραφημάτων κόμβων, πιο γνωστών ως το σύστημα αρχείων σας, σε μια ιεραρχία στήλης προς στήλη, όπου κάθε κόμβος έχει τη δική του στήλη με τα περιεχόμενα παιδιά ως περιεχόμενο.
Αυτό ακούγεται πολύ τεχνικό, αλλά η ιδέα είναι πραγματικά απλή και μπορεί να εξηγηθεί με απλά λόγια: Αντί να χρειάζεται να ανοίξετε ένα νέο παράθυρο ή καρτέλα για κάθε κατάλογο που θέλετε να δείτε, οι στήλες Miller ανοίγουν αυτόν τον νέο κατάλογο στο ίδιο παράθυρο με μια λίστα προβολή, που περιέχεται μέσα σε μια στήλη. Όσο περισσότεροι κατάλογοι ανοίγετε, τόσο περισσότερες στήλες δημιουργούνται δίπλα στην τρέχουσα στήλη σας.
Ένα σύντομο μάθημα ιστορίας
Όπως με πολλές καινοτομίες στη σύγχρονη σχεδίαση διεπαφής χρήστη, αυτή η ιδέα έχει τις ρίζες της στις αρχές της δεκαετίας του '80. Εφευρέθηκε από τον Mark S. Miller και υιοθετήθηκε από τους προδρόμους της καινοτομίας διεπαφής χρήστη, όπως η εταιρεία NeXT, που ιδρύθηκε από τον Steve Jobs.
Πώς βελτιώνουν το UX της εφαρμογής σας
Το πλεονέκτημα αυτής της ιδέας είναι μια εύχρηστη πλοήγηση, όπου κάθε ενέργεια (άνοιγμα νέου καταλόγου) είναι οπτικά κατανοητή από τον χρήστη. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη είναι μια μεμονωμένη στήλη, δηλαδή πόσα στοιχεία λίστας περιέχει, ένας χρήστης μπορεί απλά να πλοηγηθεί γρήγορα στο εσωτερικό του συστήματος αρχείων επιλέγοντας έναν κατάλογο στην αριστερή πλευρά της τρέχουσας στήλης, καθώς αυτές οι στήλες είχαν ανοίξει πριν. Λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως η έννοια των ψωμιού.
Μειονέκτημα των στηλών Miller
Ένα μειονέκτημα είναι ότι οι στήλες Miller απαιτούν από τον χρήστη να κάνει κύλιση οριζόντια όταν είναι ορατές πολλές στήλες. Αυτό το μειονέκτημα μετριάζεται με την εμφάνιση μιας οριζόντιας γραμμής κύλισης. Επειδή οι χρήστες δεν είναι εξοικειωμένοι με την οριζόντια κύλιση, εξακολουθεί να θεωρείται μειονέκτημα, αλλά λιγότερο σε συσκευές με οθόνη αφής.
